woensdag 10 november 2010

Van Moskou tot Magadan deel 1

In de eerste aflevering rijst de documentairemaker met de trein naar Moskou op deze reis van 37 uur probeert hij de Russische ziel te ontdekken.

De eerste gesprekken zijn met mannen het word meteen duidelijk dat er zonder wodka niet gepraat word.
Alle Russische mannen zijn sterk (het woord sterk word vaak gebruikt), misschien omdat Russische mannen vaak in erbarmelijke omstandigheden leven en hebben daarom ook een ontzettend slechte gezondheid. Russische mannen worden gemiddeld maar 59.

Het is daarom ook raar dat vrouwen zich zien als zwakker dan mannen aangezien het de vrouwen vaak zijn die de dienst uit maken, voornamelijk als de mannen weer eens te veel gezopen hebben of ziek/oververmoeid zijn door slechte werkomstandigheden.
De documentairemaker spreekt ook voornamelijk vrouwen, mannen willen voornamelijk gezelligheid en zijn amper nuchter te vinden.
De zoektocht naar gezelligheid duurt tijdens een reis nooit lang Russen zijn vrijwel altijd bereid om te delen, zowel wodka als de rest van hun leven. Alles word gedeeld, liefde, leed of hoe het nu verder moet met Rusland.

Goede eigenschappen van russen zoals vindingrijkheid, humor en levenslust (lust naar gezelligheid) en zelfs slechte eigenschappen zoals het ontzettende wantrouwende en het drinkgedrag van Russen zijn te verbinden aan de erbarmelijke omstandigheden waarin Russen vaak leven.
Bijvoorbeeld: als al je spullen constant kapot gaan word je vanzelf handig, het zware leven dat Russen vaak leiden kun je verbinden aan het Russische gevoel voor humor, als het leven zo zwaar is is het belangrijk om te relativeren

In een fragment waar de conductrice zich bemoeit met een koppeltje dat afscheid neemt (13:30) kun je zien hoe ontzettend direct Russen zijn. Nog erger dan de Nederlanders bemoeit deze conductrice zich in een in mijn ogen behoorlijk persoonlijke situatie, ze zegt op een bijna onwaarschijnlijk directe manier dat het meisje weg moet (geen tact)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten